Wraz z kolektywizacją wsi i powstaniem Państwowych Gospodarstw Rolnych ówczesne władze zaczęły rozwijać oświatę rolniczą w celu zapewnienia wykwalifikowanych pracowników dla sektora rolniczego. Dodatkowym czynnikiem rozwoju oświaty rolniczej było ograniczenie możliwości nabywania ziemi i dziedziczenia jej przez tych, którzy nie legitymowali się wykształceniem rolniczym. W tym celu utworzono roczne szkoły przysposobienia rolniczego
i technika rolnicze. W latach sześćdziesiątych przy Szkole Podstawowej w Serocku działała Szkoła Przysposobienia Rolniczego kierowana przez Mirosława Jarosińskiego, którą można traktować jako zalążek naszej szkoły powołanej w 1968 roku przez Wydział Oświaty i Kultury Prezydium Powiatowej Rady Narodowej w Nowym Dworze Mazowieckim pod nazwą:
Zasadnicza Szkoła Rolnicza.
    W dokumentach szkoły znajduje się orzeczenie o otwarciu szkoły Na podstawie § 6 ust. I pkt.2.lit.e oraz § 7 Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 18 kwietnia 1958r. w sprawie kuratoriów okręgów szkolnych i inspektorów oświaty (Dz. Urz. Nr 25.poz.104 i z 1960r. Nr 37.poz.212) Wydział Oświaty i Kultury w Nowym Dworze Mazowieckim otwiera z dniem 1 września 1968 roku Zasadniczą Szkołę Rolniczą w Serocku. Pod orzeczeniem widnieje pieczątka i podpis: Inspektor Szkolny – Franciszek Bartosiewicz.

    Dyrektorem szkoły został Zygmunt Wiśniewski, który pełnił tę funkcję aż do roku 1988, kiedy przeszedł na emeryturę, a zatrudnionych nauczycieli oprócz dyrektora było zaledwie pięciu.
                                                      
    Start szkoły nie był łatwy, gdyż otrzymany od władz powiatowych i gminnych budynek – zabytkowy dziewiętnastowieczny dom, własność rodziny Neryngów a wcześniej Smyjewskich – wymagał gruntownego remontu, który rozpoczął się w czasie trwania nauki. Zajęcia lekcyjne odbywały się na parterze w wydzielonej części budynku, w pozostałych trwały prace remontowe: rozbiórka dachu, ścian poddasza, nadbudowa kondygnacji, przebudowa ścian parteru. Dzięki zaangażowaniu dyrektora, pracy nauczycieli, rodziców i całego środowiska szkolnego wspomagającego ekipę budowlaną rok szkolny 1969/1970 rozpoczął się już w nowym, wyremontowanym budynku, wyposażonym w zakupione stoliki uczniowskie i krzesełka oraz otrzymane z innych zlikwidowanych szkół pomoce naukowe. Trwały jeszcze prace przy porządkowaniu terenu przyszkolnego, który podzielono na trzy zasadnicze rejony: ozdobny, rekreacyjno-sportowy i uprawny, połączone ze sobą siecią alejek. Pierwsi absolwenci, a było ich tylko 25, opuścili mury szkolne w 1970 roku, ale rok później było ich już 53.

     W roku 1974 nastąpiła zmiana profilu Zasadniczej Szkoły Rolniczej i Zasadniczej Szkoły Zawodowej – kierunek mleczarstwo, wprowadzony w roku szkolnym 1972/1973 – na Zasadniczą Szkołę Ogrodniczą i Zasadniczą Szkołę Mechanizacji Rolnictwa, a we wrześniu 1976 roku powołano 3-letnie Technikum Mechanizacji Rolnictwa, dzięki czemu absolwenci szkoły zasadniczej mogli, nie zmieniając miejsca zamieszkania, kontynuować naukę. Rok później w 1977 r. powołano 3-letnie Zaoczne Technikum Mechanizacji Rolnictwa, a w 1981 r. 3-letnie Zaoczne Technikum Ogrodnicze, w których naukę podjęli przede wszystkim ludzie dorośli w celu uzupełnienia wykształcenia średniego. Zaoczne Technikum Ogrodnicze zakończyło działalność w 1991 roku, a Zaoczne Technikum Mechanizacji Rolnictwa z przerwami istniało do roku 2006.
    W latach 1974 – 1978 trwały prace przy budowie wiaty i garaży przeznaczonych na maszyny i pojazdy do nauki jazdy. Młodzież szkolna poświęciła część wakacji, uczestnicząc w pracach na rzecz rozbudowy szkoły.
W 1978 roku na podstawie decyzji Kuratorium Oświaty i Wychowania szkoła zmieniła nazwę z Zespołu Szkół Zawodowych na Zespół Szkół Rolniczych,w skład którego weszły:

- Zasadnicza Szkoła Rolnicza o profilach: ogrodnictwo i mechanizacja rolnictwa;
- 3-letnie Technikum Mechanizacji Rolnictwa;
- Wydział Zaoczny Technikum Mechanizacji Rolnictwa.

    Od 1981 roku w związku z organizacją Zbiorczej Szkoły Gminnej w Serocku nasza szkoła – Zespół Szkół Rolniczych na mocy orzeczenia Warszawskiego Kuratora Oświaty została wyłączona z resortu Oświaty i Wychowania, a nadzór nad nią przejęło Ministerstwo Rolnictwa. W następnym roku 1982 w ramach Zespołu powołano 3-letnie Technikum Ogrodnicze, które funkcjonowało do roku 1994.
Rok 1982 był przełomowy w dziejach szkoły. Dzięki wieloletnim staraniom dyrektora Wiśniewskiego, Komitetu Rodzicielskiego i społeczności Serocka szkoła otrzymała sztandar i imię Włodzimierza Wolskiego, poety epoki romantyzmu urodzonego w Serocku – jak głosi legenda – w miejscu, w którym dziś znajduje się budynek szkolny.
   Uroczystość wręczenia sztandaru i nadania szkole imienia odbyła się 22 października 1982 r. w 100. rocznicę śmierci W. Wolskiego (1882 r.) i 38. rocznicę wyzwolenia Serocka spod okupacji hitlerowskiej (1944 r.).
Podczas uroczystości zaprezentowano patrona szkoły Włodzimierza Wolskiego, wielkiego Polaka – patriotę, gorącego zwolennika walki o wolność ojczyzny i człowieka niezwykle wrażliwego na krzywdę ludu.
Tu w Serocku urodził się, z tym regionem związał swoją działalność literacką, zatem decyzja nadania waszej szkole jego imienia jest słuszna i uzasadniona. Ta świetlana i prosta zarazem postać niech będzie dla was – droga młodzieży – wzorem umiłowania ojczyzny, wzorem poświęcenia się dla niej. Od dziś bierzcie na siebie odpowiedzialność sprostania ideom, które głosił i realizował w życiu Włodzimierz Wolski. Sądzę, że nie sprawicie zawodu.
   Tak do młodzieży przemawiał I sekretarz KMiG w Serocku Ryszard Tarasiewicz.
Przedstawiciele Komitetu Rodzicielskiego przekazali dyrektorowi szkoły Zygmuntowi Wiśniewskiemu ufundowany przez rodziców, społeczność Serocka i okoliczne zakłady pracy sztandar. Z wielką powagą i satysfakcją przekazujemy w ręce dyrektora Zespołowi Szkół Rolniczych ufundowany sztandar i wierzymy, że nigdy nie splamicie dobrego imienia szkoły i godnie będziecie bronić tego symbolu głębokiej wiedzy i umiłowania ojczyzny...W naszym odczuciu w pełni na ten sztandar zbiorowość szkolna zasłużyła.

 Przypomniano także o drugiej rocznicy – wyzwolenia Serocka spod okupacji hitlerowskiej .
Spotkanie podczas uroczystości znamienitych gości z gronem nauczycielskim i komitetem rodzicielskim było okazją do prezentacji dorobku dydaktycznego i wychowawczego szkoły, który został zauważony i doceniony - dzięki odważnej grupie entuzjastów rozwoju oświaty rolniczej powołano po raz pierwszy szkołę tak potrzebną w naszym rejonie. Pragnę w imieniu naszego społeczeństwa i władz administracyjnych podziękować za dotychczasowe osiągnięcia i dorobek. Te osiągnięcia są wynikiem pracy Rady Pedagogicznej, Komitetu Rodzicielskiego i współdziałania rodziców ze szkołą. Serdecznie dziękuję tym, którzy kładli podwaliny tej szkoły i kształtowali jej oblicze. Wśród nich są: Zygmunt Wiśniewski – dyrektor Zespołu Szkół Rolniczych będący jej założycielem i pierwszym budowniczym, motorem wszelkich inicjatyw i poczynań inwestycyjnych, Kazimiera Wiśniewska oraz Mieczysław Owczarczyk.

Lata osiemdziesiąte to dynamiczny rozwój szkoły. W 1968 r. naukę w nowo powstałej szkole rozpoczęła jedna klasa, w roku następnym dwie, a w 1983 było 9 oddziałów szkoły dziennej i 4 oddziały szkoły zaocznej. Istniejący budynek szkolny już nie wystarczał, pojawiły się problemy lokalowe, brakowało sal lekcyjnych, świetlicy, sali gimnastycznej. W tej sytuacji dyrektor opracował plan rozbudowy szkoły i czynił starania o jego realizację. Dzięki sile przekonywania i zaangażowaniu dyrektora Wiśniewskiego oraz zrozumieniu problemów szkoły przez władze oświatowe i gminne w 1983 r. rozpoczęła się budowa II segmentu, który dobudowano od strony południowej do istniejącej części. Prace zakończono w 1985 roku, a w latach 1986 – 1987 powstał III segment, czyli dobudowane zostało dodatkowe skrzydło do segmentu II od strony wschodniej. Taki kształt – litery L – zachował budynek do 2007 roku.
Dzięki tej inwestycji wzbogaciła się baza dydaktyczna szkoły, przybyło sześć sal lekcyjnych, pięć pomieszczeń biurowych, kuchnia i świetlica pełniąca także funkcję stołówki. Nie rozwiązywało to jednak wszystkich problemów lokalowych szkoły, brak sali gimnastycznej uniemożliwiał pełną realizację programu z kultury fizycznej. Uczniowie ćwiczyli na korytarzu, a w sezonie letnim na przystosowanym na boisko terenie przyszkolnym. Dyrektor Wiśniewski czynił ponownie starania, tym razem o budowę sali gimnastycznej i choć znalazł zwolenników, to w czasie głębokiego kryzysu gospodarczego w kraju (druga połowa lat osiemdziesiątych) nie otrzymał funduszy. W styczniu 1987 roku funkcję wicedyrektora powierzono wieloletniemu nauczycielowi szkoły – Mieczysławowi Owczarczykowi, który pełnił ją do czasu rezygnacji w 1988 r. W tym samym roku po. latach ofiarnej pracy przeszedł na emeryturę dyrektor Zygmunt Wiśniewski, żegnany ze smutkiem i wzruszeniem przez społeczność szkolną.

Stanowisko dyrektora objęła 1 września 1988 roku Henryka Maziarz Owczarczyk, a wicedyrektorem została Krystyna Kułakowska. W pierwszym roku urzędowania dyrektor Maziarz Owczarczyk rozpoczęło działalność 5-letnie Technikum Mechanizacji Rolnictwa, a rok później 5-letnie Technikum Ogrodnicze. Obie szkoły weszły w skład Zespołu Szkół Rolniczych i funkcjonowały: TMR do 2003 roku, TO do 2001 r. Dyrektor Henryka Maziarz Owczarczyk kontynuowała dzieło swego poprzednika, dokonała niezbędnych remontów, zabiegała o budowę sali gimnastycznej, której temat będzie jeszcze wielokrotnie powracał. Sporządzono nawet projekt, ale ciągle brakowało funduszy na jego realizację. W 1989 roku rozpoczęto remont budynku gospodarczego, mającego służyć za salę gimnastyczną, który zakończył się w 1990 roku. Wielką zasługę miała w tym młodzież, która pracowała nie tylko przy remoncie, ale także przy porządkowaniu zieleni miejskiej, a zarobione w ten sposób pieniądze przeznaczyła na remont. Wyremontowany budynek nie spełniał wymogów sali gimnastycznej, ale mimo tych zastrzeżeń umożliwiał prowadzenie zajęć z wychowania fizycznego. We wspomnianym roku 1990 wskutek zmian, jakie dokonały się w kraju po 1989 r., do szkół powraca religia. Pracę podejmują księża Jan Kasiński i Zdzisław Tucholski, a w kolejnych latach m.in. Marek Piotrowski, Sławomir Rosiński, Grzegorz Bednarczyk, Michał Zadworny, Paweł Waruszewski. Księża parafii św. Anny w Serocku, na terenie której znajduje się nasza szkoła, wspierają pracę wychowawczą nauczycieli.
W myśl idei, że nowoczesna szkoła musi sprostać oczekiwaniom społecznym, wyzwaniom, jakie stawia przed nią współczesność dyrektor szkoły Henryka Maziarz Owczarczyk w nowej sytuacji kraju czyniła starania zakończone sukcesem o utworzenie Liceum Ekonomicznego. W tym celu w 1993 roku powstała w szkole pracownia komputerowa z jedenastoma stanowiskami wyposażonymi w nowoczesne komputery. 1 września 1994 roku młodzież rozpoczęła naukę w nowo powstałym Liceum Ekonomicznym o specjalności: rachunkowość i rynek rolny, które po przekształceniu w 2002 r. w Liceum Profilowane o profilu ekonomiczno-administracyjnym funkcjonowało do 2004 roku. W związku z powstaniem nowej szkoły przybyło uczniów, a baza dydaktyczna nie powiększyła się, dlatego dyrekcja szkoły została zmuszona do wykorzystania pomieszczeń służących innym celom na sale lekcyjne (adaptacja pomieszczeń kuchennych).

W latach 90. szkoła podjęła współpracę z Agencją Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa, uzyskując w ten sposób środki na rozwój szkoły. Dzięki tej współpracy powiększono bazę techniczną umożliwiającą naukę jazdy ciągnikiem, maszynami rolniczymi i samochodami osobowymi. Ponadto zakupiono autokar, który ułatwiał dowóz uczniów na zajęcia praktyczne, a także wykorzystywany był w celach kulturalnych i turystycznych.

Od 1982 roku, czyli od czasu nadania szkole imienia Włodzimierza Wolskiego, młodzież w rocznicę urodzin poety organizuje DZIEŃ PATRONA SZKOŁY, podczas którego przypomina postawę poety, a uczniów klas pierwszych zapoznaje z jego życiem i twórczością. W czasie takiej uroczystości w 1995 r. odsłonięto, na górnym korytarzu, tablicę poświęconą pamięci patrona. Wykonali ją wg własnego projektu Andrzej Pawełczyk i Czesław Wołosz – pracownicy Wojskowych Zakładów Łączności w Zegrzu Południowym ściśle współpracujący ze szkołą.

W latach 90. szkoła cieszyła się coraz większym uznaniem w środowisku lokalnym, z roku na rok przybywało uczniów, którzy mogli się kształcić w:
- Technikum Mechanizacji Rolnictwa;
- Technikum Ogrodniczym;
- Zasadniczej Szkole Mechanizacji Rolnictwa;
- Zasadniczej Szkole Ogrodniczej;
- Liceum Ekonomicznym;
- Technikum Żywienia i Gospodarstwa Domowego (od 1997 r.).
Absolwenci szkoły uzyskiwali coraz lepsze wyniki na egzaminach maturalnych i kontynuowali naukę na różnych wyższych uczelniach, w tym tak prestiżowych jak UW, PW, SGGW.
    Od 1 września 1997 roku funkcję dyrektora objął Waldemar Jaroń. Był pierwszym dyrektorem szkoły powołanym na stanowisko w wyniku konkursu. W czasie Jego kadencji szkoła stała się bardziej otwarta na środowisko lokalne, ugruntowała swoją pozycję wśród innych szkół, stworzyła nowe możliwości kształcenia, wprowadzając kierunki spełniające oczekiwania rodziców i uczniów. W roku 1999 powołane zostało Liceum Techniczne, w 2000 Liceum Ogólnokształcące, w 2005 Technikum Hotelarskie, a w 2006 Technikum Logistyczne.
    Wraz z reformą administracyjną państwa od 1 stycznia 1999 r. szkołę przejął samorząd terytorialny, odtąd organem prowadzącym jest Starostwo Powiatowe w Legionowie. Przejęcie szkoły przez starostwo powiatowe znalazło wyraz w kolejnej zmianie jej nazwy z Zespołu Szkół Rolniczych na Powiatowy Zespół Szkół Ponadgimnazjalnych im. W. Wolskiego. Taką nazwę nosi szkoła od 1 września 2002 do 2019 r. (obecnie Powiatowy Zespół Szkół Ponadpodstawowych). Społeczność szkolna zadecydowała, aby ze zmianą nazwy szkoły pojawił się jej nowy symbol – sztandar, który uświetniałby uroczystości państwowe, środowiskowe i szkolne. Inicjatywa młodzieży spotkała się z uznaniem dyrekcji, nauczycieli i rodziców, którzy wsparli uczniów w zbieraniu funduszy na ten szczytny cel. Istotnej pomocy finansowej udzielili sponsorzy, wśród których przede wszystkim należy wymienić płk. Witolda Leszczyńskiego, dyrektora WZŁ w Zegrzu Południowym. Uroczystość poświęcenia sztandaru została połączona z zakończeniem roku szkolnego i odbyła się 18 czerwca 2003 roku. W zorganizowanym pochodzie młodzież pomaszerowała ze szkoły do miejscowego kościoła na uroczystą mszę świętą. Pochód otwierał historyczny – ufundowany w 1982 r. – sztandar Zespołu Szkół Rolniczych niesiony przez absolwentów szkoły. Nowy sztandar niósł przedstawiciel Rady Rodziców w asyście nauczycielek. Oprawę dla pocztów sztandarowych tworzyli członkowie Ludowego Zespołu Artystycznego Serock.

W czasie mszy odprawionej przez księdza Jana Kasińskiego nowy sztandar został poświęcony
i przekazany dyrektorowi szkoły Waldemarowi Jaroniowi, który z kolei przekazał go młodzieży.

Dalsza część uroczystości odbyła się już w szkole. Zaproszeni goście i rodzice uczestniczyli
w prezentacji osiągnięć szkoły i najlepszych jej wychowanków nagrodzonych za wyniki w nauce oraz obejrzeli przygotowany przez młodzież spektakl przedstawiający sceny z życia patrona – Włodzimierza Wolskiego.
W roku 2002 w związku z reformą ustroju szkolnego Rada Powiatu podjęła uchwałę
o przekształceniu szkół wchodzących w skład PZSP im. W. Wolskiego w Serocku:
- TŻiGD o 5-letnim cyklu kształcenia w 4-letnie TŻiGD;
- LO o 4-letnim cyklu kształcenia w 3-letnie LO;
- LE i LT o 4-letnim cyklu kształcenia w 3-letnie Liceum Profilowane kształcące w profilach: usługowo gospodarczym, ekonomiczno-administracyjnym, zarządzanie informacją;
- ZSMR w Zasadniczą szkołę Zawodową o okresie nauczania nie krótszym niż 2 lata i nie dłuższym niż 3 lata.
Ukończenie technikum oraz wszystkich rodzajów liceum – ogólnokształcącego, technicznego
i profilowanego umożliwia uzyskanie świadectwa dojrzałości po zdaniu egzaminu maturalnego. Absolwenci technikum po zdaniu dodatkowego egzaminu mogą uzyskać dyplom potwierdzający kwalifikacje zawodowe.
W ramach egzaminu z przygotowania zawodowego i praktycznej nauki zawodu uczniowie techników wykonali wiele wartościowych i użytecznych prac pod kierunkiem nauczycieli: L. Kozania, H. Maziarz Owczarczyk, T. Cegiełki, M. Owczarczyka, T. Gumieniak, J. Kucharskiej, K. Rzytki, G. Zaremby, Marii Skrzypczyńskiej – Słoń, A. Kononiuk.

Absolwenci szkoły zawodowej oprócz dyplomu potwierdzającego kwalifikacje zawodowe mogą kontynuować naukę w 2-letnim uzupełniającym liceum ogólnokształcącym lub 3-letnim technikum uzupełniającym.

    Lata 2000. Z roku na rok przybywa uczniów, oddziałów, ale także problemów wychowawczych, zwłaszcza że szkoła coraz częściej staje się jedynym ośrodkiem wychowawczym, czasem nawet ważniejszym niż dom.
Dlatego też by wspomóc pracę nauczycieli i wychowawców zatrudniono początkowo na pół, później od 2004r. na cały etat pedagoga szkolnego, którego praca przynosi wymierne efekty i spotyka się z uznaniem. W 2005 r. poza zmianą ogrodzenia terenu wokół szkoły, ogrzewania i modernizacji sal i świetlicy rozpoczęła się największa inwestycja w dziejach szkoły – budowa Hali Sportowej. Wieloletnie starania o rozpoczęcie budowy szczęśliwie sfinalizował dyrektor Waldemar Jaroń, spełniając marzenia swoich poprzedników i przede wszystkim młodzieży. Realizacja tak dużej inwestycji, której projekt powstał już w 2001 roku, a koszt budowy wyniósł ponad 5 milionów złotych, była możliwa dzięki zaangażowaniu i współpracy władz samorządu powiatowego, wojewódzkiego i gminnego, które sfinansowały przedsięwzięcie. Wmurowanie aktu erekcyjnego odbyło się 26 października 2006 r. w momencie zakończenia I etapu budowy obiektu. Uroczystość zaszczycili przedstawiciele najwyższych władz państwowych i samorządowych oraz dyrektorzy szkół powiatu legionowskiego, gminy Serock i instytucji współpracujących ze szkołą, którzy wielkimi słowami zapisali się w pamięci społeczności szkolnej.